04.19



วันนี้ไม่มีอะไรมาก เพราะตื่นมาก็สายแล้วก็หลับคาบเช้ายาวๆ

หลับแล้วหลับอีก หลับจนไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างนอกจากตอนบ่ายเป็นกิจกรรมร่วมอภิปรายแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในการแก้ปัญหาต่างๆในชีวิตที่ตั้งโดยผู้ร่วมคลาสกันเอง

เรานึกว่าการCyber bully(ที่ออกๆแนวล่าแม่มด)จะเป็นที่เข้าใจในหมู่คนทั่วไปรวมไปถึงมักเกิ้ลด้วย

แต่ก็เพิ่งรู้ว่าไม่ก็วันนี้ ในคลาสเจนเอดตอนบ่าย

พวกเขาไม่ค่อยเข้าใจเสียส่วนใหญ่

ถือว่าเราสอบตกในการเป็นพลเมืองอินเตอร์เน็ตมั้ยนะที่คิดว่าพวกเขารู้จักมันwwww หรือว่าสิ่งที่เราเลือกรับรู้และอยู่มันยังไม่จรรโลงใสสะอาดเท่ากับคนที่เหลือๆ? ไม่หรอกมั้ง

แล้วก็มีคำถามประเภท

 "ถ้ารู้ตัวว่าที่ที่อยู่ตอนนี้มันไม่ใช่ จะทำยังไง?"

หรือแบบ 

"พยายามแล้วแต่ไม่มีอะไรดีขึ้น ควรทำไง?"

ก็จะได้รับคำตอบมาประเภทว่า

"ก็ทำให้ถึงที่สุด ถ้าจนถึงขีดจำกัดแล้วไม่ได้ค่อยเลิกทำ ต้องพยายาม"

บางคนในคลาสคงกำลังประสบปัญหาเดียวกันกับเราอยู่นั่นแหละ แต่รู้สึกเหมือนคำถามที่เขาตั้งกันมาในวันนี้ไว้เพื่อถามใจตัวเองเหลือเกิน

มันทำให้เราอดคิดไม่ได้จริงๆนะ ว่าที่สุดของเราแล้วคือตรงไหน? ที่สุดของเราที่ทุกคนยอมรับและเห็นพ้องต้องกันว่าคือที่สุดแล้วคือตอนไหน?

เราอยู่ในจุดที่ก็อยากตายแทบทุกวันที่ต้องกลับมาโฟกัส"งาน/วิชาในคณะ" รวมไปถึงการพยายามลงมือฆ่าตัวตายบ้างoccasionally (ก่อนหน้านี้ก็แทบทุกวันอังคารที่ตรวจแบบ)ซึ่งสุดท้ายเราก็จะฆ่าตัวตายได้ไม่สำเร็จแล้วก็ต้องตื่นมาฝืนใจทำงานอยู่ดี

ทำให้เราตั้งคำถามกับตัวเองว่าการที่รู้สึกไม่โอเคกับหน้าที่ตัวเองจนถึงขั้นนี้นี่คือที่สุดหรือยัง? ต้องรอให้เราฆ่าตัวตายไม่สำเร็จอีกสักกี่รอบ แอดมิตเข้ารพ.อะไรงี้ใช่มั้ย? คนอื่นที่บอกไม่อยากทำงานนี่มีความแอนตี้ที่ควบคุมไม่ได้ต่องานรุนแรงระดับนี้หรือเปล่า

คือเราก็ เราก็พยายามแล้วจริงๆแหละ ด้วยตัวเราในขณะนี้ ซึ่งสภาพใกล้เดิมมาตลอดปีครึ่ง ที่สุดมันได้แค่นี้จริงๆ ;; - ;; )

เรารู้ว่าถ้าเราสภาพจิตใจและทัศนคติดีกว่านี้เรายังมีสมรรถภาพที่ดีกว่านี้รออยู่อีก แต่สภาพแวดล้อมและความเป็นไปแบบนี้มันไม่มีทางทำให้เราอาการค่อยๆหายไปจนถึงขึ้นที่เรียกว่ากลับมาดีได้แน่ๆอะ

I kept wondering, and will keep wondering while already knew that no one will give me the actual practical answer that fit to site and surroundings (which in this case, is me myself).

Until my final and proper farewell is bid

 ===============================

อ้อ ผมยาวขึ้นกว่าเดิม(ทุกวัน)แล้วล่ะ

มัดยางรัดผมปอมปอมปุรินได้แล้วนะ

Comments

Popular posts from this blog

[Theory] Royal Scandal Vocaloid(?) Series [TH]

SWEET HURT - ReoNa [English & Thai Translation]

[Shoujo☆Kageki Revue Starlight]RE:CREATE lyrics[แปลไทย]