Midnight Roundabout

https://pdfs.semanticscholar.org/de26/1882049731e262c7ba4a2e0a710cd0cc807c.pdf PHQ-9 Placebo Effects in Competitive Sport: Qualitative Data https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3778695/ Faith in a third party 16% Performance effects based on inadvertent false beliefs 33% Explicit placebo effects 7%

สัญลักษณ์ [[ช่องเหลี่ยม]] (ความคิดในใจ) หรือ ((ความคิดในใจ)) -ความคิดในใจที่อาจไม่มีโอกาสได้โผล่ในกรอบ เป็นข้อความลอยๆ *sfx* =บอกmovement/ช่องที่สำคัญ= ======================= [หน้า 4] นักเทคนิก(?): CSF negative ไม่น่าเป็นที่เยื่อหุ้มสมองนะครับ นักเทคนิก2(?): อืมม... แต่CTก็ออกมาปกติมากๆเลยนะ [หน้า 5] หมอER: เจาะเลือดแล้วก็ปกติ น้ำตาลก็ไม่ได้ตก ระดับEthanolก็...  มีประวัติรับKeppraก็จริงแต่ไม่ได้ชักหรือสั่นอะไร อุณหภูมิร่างกายก็ปกติไม่น่าใช่SS ลองEEGอีกสักหน่อยมั้ย? M: ไม่ต้องเสียเวลาหรอก Alpha Coma Patternแน่นอน~ [หน้า 6] หมอER: ..คุณนิวโรศัลย์ของเราสนใจจะdifferentialหน่อยมั้ยเอ่ย? M: ตัด infection, toxidrome, NMS, NCSE ออกได้เลย หมอER: งั้นEndocrine..? [หน้า 7] M: ตรวจเลือดไปแล้วนี่หน่า อาจารย์ว่าไงล่ะ? หมอER: ...นิวโรศัลย์นี่ว่างเหมือนกันเนอะ (ไม่ได้เรียกคอนแท้ๆ) M: แหมก็ รอรีเฟอร์เคสมาให้อยู่เนี่ย จะได้ยุ่งๆ ♥ [[มาร์คัส โวค (43) ศัลยแพทย์ประสาท]] [หน้า8-9] M: จะลองCold Caloric Test ก็ได้เพื่อความสบายใจ M: แต่พอใจเมื่อไหร่ก็ส่งไปที่ 60

D: (เข้าใจกัน..!) เฮ่อ ถ้าหากทุกคนทางเราคิดอย่างนี้กันบ้างน้า [ยกโกโก้ดื่ม] G: เห็นมั้ยล่ะว่าเธอต้องเห็นด้วยกับฉัน >:3 [หลังพิงพนักเก้าอี้ก่อนจะหันไปบ่นบุเบะ] เพื่อนร่วมงานฉันอะ ไม่ยอมบอกอะไรเกี่ยวกับอดีตของทีมเลย แล้วก็เอาแต่กลัวกันว่าจะเกิดปัญหาแบบงู้นงี้ขึ้นอีก ไม่บอกฉันแล้วฉันจะไปรู้มั้ยเล่า! D: ...คุณGนี่ดูอัดอั้นเนอะ บ่นอะไรไม่รู้ยาวเป็นย่อหน้ากับคนไม่รู้จักกันดีอย่างเรา G: ...ใครคือG? ฉ ฉันเรอะ D: ใช่แล้วค่า Mr Gabby* G:[ขมวดคิ้ว] Gabriel? D: (ไม่รู้ตัวสิน้าว่ากำลังว่าอยู่ - แต่เอาเถอะ ก็ไม่ได้เลวร้าย) ถ้าไม่ชอบชื่อที่เราตั้งให้ก็บอกชื่อตัวเองมาซะนะคะ การจะได้ผลลัพธ์ที่ดีทุกฝ่ายต้องรู้จักกันก่อนด้วย ~ G: หึฟ์ ห่างไกลจากชื่อที่เธอตั้งชื่อมากเลยล่ะ แต่ว่า--- Frank(เสียงแทรกเข้ามา): จำไม่ได้รึไงว่าครั้งที่แล้วเตือนอะไรไป =Dead Air= D: ...ว่าไงคะ ชื่อยากมากสินะ G: ด ได้ เรียกฉันว่า Gabby เถอะ D: [หรี่ตามองไม่ไว้ใจ] (เลิ่กลั่กเชียว..) G: ช ชื่อฉันน่าอายอ้ะ โค้ดเนมในทีมฉันก็ให้เธอรู้ไม่ได้ เหตุผลทางเทคนิก!! (ถึงอันหลังจะไม่ได้โกหกแต่ช่วยซื้อเหตุผลแรกทีเถ

วันนี้เป็นวันที่ eventful พอสมควรนะคะ เพราะงั้นคิดว่าคู่ควรแก่การบันทึก เหตุการณ์สำคัญมีดังนี้ค่ะ 1. ตื่นมาช่วยกดบัตรคอนNCTให้เพื่อน ปกติเรกวอร์ชิลมาก แต่เพราะที่นี่คือเน็ตบ้าน ชวดเลย แง5555 แต่ไม่เป็นไร จริงๆนี่ก็ครั้งแรกในการกดบัตรคอน เข้าใจและเห็นภาพรวมมากขึ้น ครั้งหน้าจะต้องสามารถกดบัตรคอนได้อย่างมีความหวังมากขึ้นแน่นอน เพราะวันนี้มีนัดต่อ ตั้งใจจะไปเจอคุณ ม. หลังจากเขาลงเวร ก็เลยไม่สามารถช่วยกดยันเที่ยงยันบ่ายได้อย่างพนักงานเซเว่นที่มีไฟแรงกล้าล่ะ 2. บ่ายแจกขนมที่สยาม เมื่อวาน (06.01) ทำ Banana shortbread ค่ะ บังเอิญมีสองล็อต ล็อตแรกเป็นวีแกน ใส่น้ำตาลทรายที่หวานมาก TT กับล็อตที่สองเป็นล็อตที่คุณแม่คะยั้นคะยอให้ใส่เนยเพราะรสนิยมที่คอนเวนชันนอลมากกว่า แต่ว่าใช้น้ำตาลมะพร้าวค่ะ (จู่ๆก็เฮลตี้เว้ย) ทำให้หวานน้อยกว่า ค้นพบว่าหลังจากอบเสร็จแล้วคืนนึง เนื้อชอร์ตเบรดจะนุ่มลงค่ะ สูตรใส่เนยนี่จัดว่าค่อนข้างเละ ถ้าไม่เป็นเพราะ"เนื้อที่มีเนยเป็นตัวผสาน"ก็คงเป็นเพราะ"อบนานไม่พอ": แต่เอาจริงๆ เราคิดว่าเป็นเพราะข้อแรกมากกว่า เนื่องจาก 1.ล็อตนี้รีดบางกว่ามาก 2.อ

สวัสดีค่ะ โดมุจจี้เองค่ะ ช่วงนี้พอเข้าสู่ปิดเทอมอย่างเป็นทางการแล้วก็ถึงเวลาไล่อ่านหนังสือที่ดองๆไว้ และวันนี้ เราเพิ่งมีโอกาสได้อ่านนิยาย NieR:Automata ฉบับยาวจบค่ะ เนื้อเรื่อง Yokotaro เขียน/เรียบเรียง(?) Eishima Jun แปลโดยคุณ Lactobacillus จัดพิมพ์โดย Beyond  Manga [ปกหน้า พร้อมเพลต(?)โคฟเวอร์] ว่าโดยตัวรูปเล่มแล้ว เหมือนจะมีขนาดเท่ากันกับหนังสือการ์ตูนทั่วไปค่ะ คาดเดาว่าน่าจะเป็นB5 มีจำนวนหน้าประมาณ 320 หน้าด้วยกัน จัดว่าหนาใช้ได้อยู่ [ภาพของปกหลังพร้อมเพลทโคฟเวอร์ / ปกหน้า / ปกหลัง] = เนื้อหา = ก็คือเนื้อเรื่องของเกม NieR:Automata ที่ได้รับความนิยมและประสบความสำเร็จพอสมควรในปี 2017 ดีๆนี่เองค่ะ ส่วนใหญ่คนที่ซื้อนิยายเล่มนี้มาอ่านคาดว่าคงเป็นคนที่รู้เรื่องราวภายในเกมแล้ว ไม่ว่าจะในฐานะผู้เล่นเอง(อย่างเรา) หรือในฐานะคนดูคนแคสต์ หรือแค่ตามเนื้อหาเฉยๆเพราะอาจจะไม่มีเวลา ฯลฯ โดยเส้นเรื่อง ดำเนินคลุมเอนด์ดิ้ง A+B / C + D / E ซึ่งนับเป็นเนื้อหาหลักนั่นเอง ถ้าจำไม่ผิด แต่ละเอนดิ้งมีชอยส์ตัวเลือกที่แตกต่างกันไปเล็กน้อย ดังนั้นการได้อ่านนิยายแล้วถึงได้รู้สึกสบายใจมากขึ้น(?)ว่าอันไหนคือการกร

วันนี้กินไป 1800 kcal สัญจรไป 400 kcal *สำนึกผิดไหด่พวาห* ตอนเช้าเริ่มต้นได้ดีมั้ง นั่งลองทำแนวข้อสอบเฉพาะแพทย์ส่วนเชาว์ปัญญาจนหมดละ วันนี้ได้ 13/15 แต่ละข้อที่พลาดไปค่อตีความคำไม่ขาดแท้ๆเลย TvT ตอนเที่ยงก็ออกไปตามนัดหมอฟัน แต่ก่อนจะแวะเข้าไปตามนัดก็แวะดูหนังสือที่ศูนย์นส.ฬ.ก่อน เล็งหนังสือได้สองเล่ม อีเวง ลบหมดเลย พิมพ์ใหม่คร่าวๆก็ได้ คือแม่ก็รออยู่ที่คลินิกก่อนแล้ว และเขาก็อินกับการไปดูงานทางศิลป์ที่อิ*าลีมากๆ เขาพยายามแสดงออกว่า”ฉันกำลังอินกับงานนี้อยู่นะจ๊ะ” แบบ คุณเอ๊ย มันไม่ใช่ง่า วันนี้ขูดหินปูนนานกว่าปกติ คุณหมอเตือนด้วยว่าเหงือกล่างดูร่นลงหน่อยๆแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นของแต่แรกเดิมหรือเกิดจากการแปรงฟันที่แรงเกินไป ยังไงก็เพลาๆเวลาแปรงฟันลงบ้าง และแนะนำให้ใช้ dental flossด้วย (ซึ่งลืมซื้อกลับมาค่า แหะๆ) หลังจากนั้นพวกเราก็ไปทาน ​HKN กัน ด้วยเมนูโปรโมชั่นสุดคุ้ม อิเห้ คุ้มไปปะวะ อิ่มมากว้อย 😭😭💦💦 โอเค หลังจากนั้นก็พาแม่ไปซื้อหนังสือให้ (แหะๆ) โดนไปประมาณ 3,000 เหนาะๆ (เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น / Basic Clinical Neuroscience / Choosing a Medical Specialty) เล่มแรกสุด ตื่นเต้นตั้งแต่มั

(1)                 “เอ๋ จัสติน ขาเป็นอะไรหรือเปล่าจ๊ะ ?!”                 “หะ?”                 “ก็ เห็นวันนี้เดินกะเผลกๆ”                 “..ใช่หรอ ไม่มั้ง เนี่ย ไม่มีแผลอะไรนะ”                  มาร์คัสสังเกตมาสักพักแล้ว ว่าพยาบาลหนุ่มเอเชียนที่ประจำอยู่คลินิกโรคทางระบบประสาทอยู่หน้าห้องตรวจของเขานั้นมีอะไรประหลาดๆอยู่ แน่นอนว่าเขาไม่ได้ตั้งใจดักฟังนี่ด้วย เสียงบทสนทนาของพยาบาลหญิงกับพยาบาลหนุ่มคุยกันแค่ลอยเข้ามาผ่านโสตประสาทเขาโดยไม่ได้ตั้งใจเท่านั้น                 “เดี๋ยวหมอพาไป CT Scan ดีมั้ยเอ่ยครับ?”                 “ว้าย คุณหมอโวค สวัสดีค่า”                 สุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหวจนต้องโพล่งเข้าไป และพยาบาลหนุ่มคนนั้นก็เหมือนจะมองด้วยสายตาเคลือบแคลงใจพอสมควร “ X ray ก็พอมั้งครับหมอ แต่มัน..”                 “มันน..?”                 “มันไม่มีอะไรหรอกครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็หายแล้ว ผมขอโทษที่มาชวนพี่เคทคุยฮะ เดี๋ยวกลับไปประจำเคาท์เตอร์แหลว...”                 “อุ่ย ขอโทษแทนน้องลีด้วยนะคะหมอ”                 “หืมม? ไม่ต้องหรอกค่ะ น้