[Review] NieR:Automata ฉบับยาว

สวัสดีค่ะ โดมุจจี้เองค่ะ

ช่วงนี้พอเข้าสู่ปิดเทอมอย่างเป็นทางการแล้วก็ถึงเวลาไล่อ่านหนังสือที่ดองๆไว้

และวันนี้ เราเพิ่งมีโอกาสได้อ่านนิยาย NieR:Automata ฉบับยาวจบค่ะ

เนื้อเรื่อง Yokotaro

เขียน/เรียบเรียง(?) Eishima Jun

แปลโดยคุณ Lactobacillus

จัดพิมพ์โดย Beyond  Manga

[ปกหน้า พร้อมเพลต(?)โคฟเวอร์]

ว่าโดยตัวรูปเล่มแล้ว เหมือนจะมีขนาดเท่ากันกับหนังสือการ์ตูนทั่วไปค่ะ คาดเดาว่าน่าจะเป็นB5

มีจำนวนหน้าประมาณ 320 หน้าด้วยกัน จัดว่าหนาใช้ได้อยู่

[ภาพของปกหลังพร้อมเพลทโคฟเวอร์ / ปกหน้า / ปกหลัง]

=เนื้อหา=

ก็คือเนื้อเรื่องของเกม NieR:Automata ที่ได้รับความนิยมและประสบความสำเร็จพอสมควรในปี 2017 ดีๆนี่เองค่ะ

ส่วนใหญ่คนที่ซื้อนิยายเล่มนี้มาอ่านคาดว่าคงเป็นคนที่รู้เรื่องราวภายในเกมแล้ว ไม่ว่าจะในฐานะผู้เล่นเอง(อย่างเรา) หรือในฐานะคนดูคนแคสต์ หรือแค่ตามเนื้อหาเฉยๆเพราะอาจจะไม่มีเวลา ฯลฯ

โดยเส้นเรื่อง ดำเนินคลุมเอนด์ดิ้ง A+B / C + D / E ซึ่งนับเป็นเนื้อหาหลักนั่นเอง

ถ้าจำไม่ผิด แต่ละเอนดิ้งมีชอยส์ตัวเลือกที่แตกต่างกันไปเล็กน้อย ดังนั้นการได้อ่านนิยายแล้วถึงได้รู้สึกสบายใจมากขึ้น(?)ว่าอันไหนคือการกระทำที่แท้จริงแล้ว ออฟฟิเชียล โยโกทาโร่กำหนดมา 😂😂😂 

=ความรู้สึก=

จริงๆหนังสือเล่มนี้เราซื้อมาตั้งแต่ปี 2018แล้ว และก็อ่านได้ถึงแค่เนื้อหาช่วงไปเมืองทะเลทรายเท่านั้นเพราะรู้สึกจูนไม่ติดกับสำนวนมากๆ

แต่หลังๆ ไม่รู้ว่า ชินไปเอง หรือว่า มีการพัฒนาในการเรียงคำที่มาจากพัฒนาการตัวละคร กันแน่ (และขอปักใจเชื่อว่าอย่างหลัง) ซึ่งถือว่าทำได้ดี สอดคล้องกับภาพรวมของเรื่อง ที่จากแอนดรอยด์เฉยๆแล้วพัฒนาความรู้สึกนึกคิดอารมณ์ ความเป็นปัจเจก ฯลฯ

ทำให้พอปีนี้หยิบกลับมาอ่าน แปปเดียวก็จบเล่มซะแล้ว โดยเฉพาะช่วงที่จบเอนด์ดิ้ง A & B ไป

ช่วงที่บรรยายความรู้สึกของ 9S เนี่ย ทั้งความเคียดแค้น ความโหยหา ความรังเกียจ ความชิงชัง ความสงสัย การตั้งคำถามต่อสิ่งที่ตัวเองเป็น ความผิดหวังอะไรงี้ นิยายเล่มนี้ทำได้ดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วอิน แล้วได้ทำความเข้าใจถึงความรู้สึกของตัวละครที่ออฟฟิเชียลซึ่งเราพลาดเองไม่ทันได้สังเกตจากในเกมหรือไม่ทันได้ตีความไปอีกเยอะ มาก อ่านไปขนลุกไปนิดหน่อย แงแง

หลังจากเรื่องชมก็ขอพูดเรื่องความขัดใจเล็กน้อยด้วย คือการบรรยายฉากการต่อสู้ที่รวบรัดและไวจนรู้สึกว่าเป็นคนละฉากกับในเกมที่เคยเล่นมาค่ะ 💦💦💦

รวมไปถึงจังหวะการเว้นบรรทัดที่บางทีขาดไปในบทสนทนาทำให้ขาดอรรถรสเล็กน้อยเวลาสนทนาในบางฉาก 

“อาจจะด้วยการติดภาพจำมาจากในเกม” แต่อย่างบทสนทนาของใครสักคนกับ A2 เนี่ยแหละ

ถ้าเป็นในเกม เหมือนจะเกิดความเงียบระหว่างกันแปปนึงเหมือนเป็นการครุ่นคิดและทบทวนจิตใจตนเองของ A2 แต่ในนิยายนำเสนอออกมาแล้วยังดึงตรงนี้ไม่ได้ เลยคิดว่าคนอ่านคนอื่นๆมีโอกาสจะพลาดอรรถรสตรงนี้ไปล่ะ

=เพิ่มเติม=

“ระบบป้องกันภาษาอะไรวะ” - 9S, 11945

=ภาพรวม=

ประทับใจค่ะ รู้สึกเหมือนรื้อฟื้นความอินเกมในปี2017กลับมาอีกครั้งเลย✨✨✨✨ 

ถึงแม้จะมีติดๆบางเรื่อง แต่ช่วงท้ายทำได้ดีใช้ได้จนทิ้งให้อยู่ในห้วงความอินได้เลยค่ะ

นั่นสิ ทั้งหมดทั้งปวงนี้พวกเราทำไปเพื่ออะไรกันนะ?

กำเนิดมาโดยไม่ได้รับความหวัง มีแต่ความคาดหวังให้โลกหายไป ต้องใช้ชีวิตโดยไม่อาจตระหนักถึงเรื่องนั้นแล้วก็ต้องตายจากไปเมื่อตระหนักถึงเรื่องดังกล่าว ไม่ว่าจะไปที่แห่งหนใดแต่สุดท้ายแล้วก็ยังคงเหมือนเดิม ต่อให้จะไปที่ไกลแสนไกลแต่ทุกอย่างก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อยู่ดี