05.05
วันนี้เหมือนจะเป็นวันเด็กของทางญี่ปุ่น
วันนี้เรามีนัดไปถอนฟันที่เคยคุดมาก่อนตอนสายๆเกือบเย็นๆ
เลยถือโอกาสแต่งหน้านิดหน่อย กินข้าวเยอะๆก่อนจะไม่ได้กินเพราะกังวลเรื่องการถอนฟันเล็กน้อย
ระหว่างทางเราก็เพิ่งได้เห็นข้อความของรุ่นพี่ในเน็ตคนนึงทางDMทวิต
เราMuteเขาไปสักพักแล้วเพราะว่าเราทนเรื่องความคิดลบๆของเขาไม่ได้
(ซึ่งได้ผลดีด้วย มันทำให้สภาพจิตใจเราดีขึ้นนิดหน่อย)
ดูเหมือนว่าเขายอมฟังสักทีว่าควรไปหาหมอ หลังจากที่เข้ามาขอคำปรึกษาและที่ระบายว่าจะทำยังไงดี
ฉันไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไปแล้ว มานานนับ..หรืออาจจะเกิน... ครึ่งปีได้
รู้สึกแย่นิดๆที่เราก็มีรีแอคชั่นประมาณว่า "เป็นไงล่ะ? บอกตั้งนานแล้วไม่ทำเอง" แต่เขาก็คงไม่อยากได้รับการเบลมเพิ่มจากใครแล้ว
ทำไมเราถึงได้รู้สึกในสิ่งที่จริงๆถ้าเป็นเราเองก็ไม่ชอบนะ
=================================================
แต่แล้วก็รู้สึกแย่
ทั้งๆที่วันนี้ก็ดูเหมือนจะมีอะไรต่อมิอะไรดีมากมาย
แต่ก็เกลียดตัวเองอีกแล้ว
ยาก็กินแล้วนะ
เรารู้สึกไม่ชอบตัวเองที่บางที..ทุกครั้งก็เสียงแข็งใส่พ่อตลอด ทั้งที่เขาไม่ได้พูดอะไรผิดหรือน่าตะขิดตะขวงใจเลย Y_Y
ทั้งเรื่องข้างบนก่อนหน้าด้วย
บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าหิว? ไม่หรอกน่า เพิ่งทานมาไม่ถึง3ชั่วโมงเลย
เพื่อนในคณะที่ก็ดูให้ความช่วยเหลือและพึ่งพาอะไรไม่ได้เพราะไม่ใส่ใจเรียนที่ดูคอยหวังความช่วยเหลือจากคนอื่นตลอดเวลา ที่จริงๆเราก้ว่าเขาไม่ได้ เพราะเราก็เป็นอย่างนั้นอยู่บ้าง
ถ้าเลือกได้ก็ไม่มีใครอยากตกฮิสตอรี่ใช่มั้ยล่ะ? เห็นว่ารอบนี้ตัดตกที่ 50%ด้วย เราที่ยิ่งไม่มั่นใจและขาดครบ3ครั้ง คะแนนส่วนเช็คชื่อหายไปเรียบ จะให้ทำยังไงล่ะ?
ทำไมเราต้องมาสละเวลาให้กับคนพวกนี้แล้วเราก็ได้ของตอบแทนที่รู้สึกไม่คุ้มค่ากันด้วย
ทำไมเราต้องรู้สึกอะไรแบบนี้
จริงๆแล้วก็ยังรู้สึกอีกด้วยว่าเรานี่มันช่างไม่เหมาะสมกับการจะได้อะไรสักอย่างเลย
วันนี้เรามีนัดไปถอนฟันที่เคยคุดมาก่อนตอนสายๆเกือบเย็นๆ
เลยถือโอกาสแต่งหน้านิดหน่อย กินข้าวเยอะๆก่อนจะไม่ได้กินเพราะกังวลเรื่องการถอนฟันเล็กน้อย
ในที่สุดก็ได้ลองMidnight Mochaที่อยากกินมาทั้งอาทิตย์
รสชาติชวนนึกถึงบราวนี่รสกาแฟ ไม่หวานมากเกินไป หอมกลิ่นกาแฟดี
มื้อเที่ยง(จริงจัง)ก็ไปจัดการต่อที่SALT&PEPPER
พอร์กช็อปก็อร่อยดี แต่ที่อร่อยที่สุดคิดว่าเป็นตัวผักโขมอบชีสข้างๆ
และเนื่องจากค่าใช้จ่ายไม่พอรูดบัตรเครดิตเลยต้องสั่งขนมเพิ่ม
มัน มันเยอะเกินไป
ถึงจะน่ารักมาก
เราคิดว่าเป็น200บาทที่คุ้มมากๆเลย
ขอบคุณที่ทางร้านให้ไอติม(เจลาโต้?/ชอร์เบต?)รสผลไม้มาช่วยตัดเลี่ยนด้วยในตอนท้าย
กินอิ่มจนเกือบตายก่อนจะรีบดิ่งไปเจอกับเพื่อนที่สยาม ซึ่งมีโอกาสได้นัดกันโดยบังเอิญเพราะเขาเองก็มีนัดรับของ
หลังจากนั้นก็เข้าไปรอถอนฟัน
ระหว่างนั้นก็ลองให้เขาแกะลายมือเลคเชอร์ก้นหอยที่ซีร็อกมา รู้สึกว่าตัวเองสกิลการแกะลายมือน้อยไปจริงๆ...
และแน่นอน ใช้เวลาแปปเดียว
หลังจากนั้นในหนึ่งชม.แรก เราก็ไปนั่งดูเพื่อนกินปีกไก่บอนชอน
เหมือนจะเป็นบอนชอนครั้งแรกของเพื่อน ดีใจเหมือนกันที่เขาชอบ
พอเสร็จแล้วก็แว้บไปเดินดูอนิเมทนิดหน่อย เหมือนจะไม่มีของอยากได้อยากโดนเป็นพิเศษ
เลยตัดสินใจไปทานของหวานกันต่อ
ถึงหลายๆคนจะด่าว่าร้านนี้ไม่อร่อยเท่าที่ควร แต่ส่วนตัวเราคิดว่าRicotta Cheese Hot Cakeเขาอร่อยที่สุดแล้ว
ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าซูเฟล่ได้มั้ย แต่ขอเชื่อว่าเป็นซูเฟล่ต่อไปก็แล้วกัน
ตอนแรกที่ตั้งใจว่าเดินไปเจอเพื่อนอีกคนที่วันนี้ทำงานอยู่ทอยเอ็กซ์โปที่CTW แต่ด้วยเวลาและเรือธงส้มที่เพื่อนกลับประจำมันจะหมดรอบตอน 1 ทุ่มเลยจำใจต้องหยุด
คิดว่าโชคดีพอ ที่จะลงจากBTSปุ๊บแล้วเรือมาถึงท่าเรือให้ได้ขึ้นทันพอดิบพอดี
พวกเราบอกลาและแยกกันตรงนั้น
กลับมาด้วยความตั้งใจว่าจะอ่านเลคเชอร์เตรียมสอบดีๆ เพราะว่าวันจันทร์เราก็เล็งไว้ว่าอยากจะไปดูมูฟวี่Fateด้วยกันกับเพื่อน (ก่อนสอบครึ่งวัน)
=================================================ระหว่างทางเราก็เพิ่งได้เห็นข้อความของรุ่นพี่ในเน็ตคนนึงทางDMทวิต
เราMuteเขาไปสักพักแล้วเพราะว่าเราทนเรื่องความคิดลบๆของเขาไม่ได้
(ซึ่งได้ผลดีด้วย มันทำให้สภาพจิตใจเราดีขึ้นนิดหน่อย)
ดูเหมือนว่าเขายอมฟังสักทีว่าควรไปหาหมอ หลังจากที่เข้ามาขอคำปรึกษาและที่ระบายว่าจะทำยังไงดี
ฉันไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไปแล้ว มานานนับ..หรืออาจจะเกิน... ครึ่งปีได้
รู้สึกแย่นิดๆที่เราก็มีรีแอคชั่นประมาณว่า "เป็นไงล่ะ? บอกตั้งนานแล้วไม่ทำเอง" แต่เขาก็คงไม่อยากได้รับการเบลมเพิ่มจากใครแล้ว
ทำไมเราถึงได้รู้สึกในสิ่งที่จริงๆถ้าเป็นเราเองก็ไม่ชอบนะ
=================================================
แต่แล้วก็รู้สึกแย่
ทั้งๆที่วันนี้ก็ดูเหมือนจะมีอะไรต่อมิอะไรดีมากมาย
แต่ก็เกลียดตัวเองอีกแล้ว
ยาก็กินแล้วนะ
เรารู้สึกไม่ชอบตัวเองที่บางที..ทุกครั้งก็เสียงแข็งใส่พ่อตลอด ทั้งที่เขาไม่ได้พูดอะไรผิดหรือน่าตะขิดตะขวงใจเลย Y_Y
ทั้งเรื่องข้างบนก่อนหน้าด้วย
บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าหิว? ไม่หรอกน่า เพิ่งทานมาไม่ถึง3ชั่วโมงเลย
เพื่อนในคณะที่ก็ดูให้ความช่วยเหลือและพึ่งพาอะไรไม่ได้เพราะไม่ใส่ใจเรียนที่ดูคอยหวังความช่วยเหลือจากคนอื่นตลอดเวลา ที่จริงๆเราก้ว่าเขาไม่ได้ เพราะเราก็เป็นอย่างนั้นอยู่บ้าง
ถ้าเลือกได้ก็ไม่มีใครอยากตกฮิสตอรี่ใช่มั้ยล่ะ? เห็นว่ารอบนี้ตัดตกที่ 50%ด้วย เราที่ยิ่งไม่มั่นใจและขาดครบ3ครั้ง คะแนนส่วนเช็คชื่อหายไปเรียบ จะให้ทำยังไงล่ะ?
ทำไมเราต้องมาสละเวลาให้กับคนพวกนี้แล้วเราก็ได้ของตอบแทนที่รู้สึกไม่คุ้มค่ากันด้วย
ทำไมเราต้องรู้สึกอะไรแบบนี้
จริงๆแล้วก็ยังรู้สึกอีกด้วยว่าเรานี่มันช่างไม่เหมาะสมกับการจะได้อะไรสักอย่างเลย
อยากตาย
อีกแล้ว
อยากตายให้พ้นๆไป
ไม่ชอบเลย ทำแค่ตัวเองยังรู้สึกมไ่ชอบและขยาดขนาดนี้ TT_TT
Comments
Post a Comment