Midnight Roundabout

LAMP IN TERREN - Water Lily     孤独は君がくれたものだよ เธอมอบความโดดเดี่ยวให้ผมมา  冷めた手からそう聴こえた気がした  เหมือนจะได้ยินว่าอย่างนั้นจากฝ่ามืออันเย็นเฉียบ  その熱に触れているのに  ทั้งที่สัมผัสอุ่นไอนั้นอยู่  なぜか嬉しくて笑ってしまう กลับรู้สึกดีใจแปลกๆจนหลุดยิ้มออกมา    その目は僕を見つめていた ตาคู่นั้นกำลังจ้องมองผมอยู่  差し込む光のようだった ราวกับแสงที่สาดส่องเข้ามา    それは魔法みたいに消えた แล้วมันก็หายไปราวกับเวทย์มนต์  胸につかえた言葉の形  รูปร่างของคำที่ใช้กับทรวงอกนี้  君が僕に触れた時から  ตั้งแต่ตอนที่เธอแตะตัวผม  まるで違う色を放っていた   ก็ราวกับปล่อยสีที่ต่างไปจากเดิมออกมา    息を呑むほど眩しくて เจิดจ้าราวกับการได้หายใจเฮือก  怯えるほどに愛しかった รักใคร่ปานกับหวาดกลัว   だからね เพราะฉะนั้น  孤独は君がくれたものだよ เธอมอบความโดดเดี่ยวให้กับผมมา  僕もまた　君にあげる ผมเองก็มอบมันให้กับเธอด้วย    心が息を止める度に ทุกครั้งที่หัวใจกลั้นหายใจ  見つめた両目を聴く度に ทุกครั้งที่เงี่ยหูฟังสายตาสบประสานกัน  熱の継ぎ目にキスするように เพื่อที่จะมอบจุมพิตลงบนรอยต่อของอุ่นไอ  君を想う度　近付いていける ทุกครั้งที่คิดถึงเธอ ก็จะเข้าใกล้เธอมากขึ้น    寂しさはきっと愛しいもの ความเหงาเองก็คงเป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน  繰り返しながら埋めてい

"เข้าเช็คMRIแล้วหรือยัง" https://science.howstuffworks.com/life/inside-the-mind/human-brain/coma4.htm "เรียบร้อยครับ แต่ก็ไม่พบเนื้องอกหรือความผิดปกติอะไรทางสมองเลยนะครับ" "งั้นหรอ... ญาติผู้ป่วยเองก็บอกว่าปกติดีแล้วคืนถัดมาก็โคม่าเลยสินะ" "ครับผม" "...แต่ดูๆแล้วก็ไม่อันตรายกับชีวิตอะไรล่ะนะ ส่งเข้าICUก่อนก็แล้วกัน" "เห~ คนนี้ใช่มั้ยนะที่เคยมีประวัติแขนซ้ายอัมพาตแต่ไม่พบความผิดปกติอะไร" ทั้งแพทย์และผู้ช่วยถึงกับชะงักและอ้ำอึ้งไปเล็กน้อยทันทีที่บุคคลที่สามของบทสนทนาโพล่งเข้ามา สีหน้ามีความเลิ่กลั่กเล็กน้อยก่อนจะตอบเจ้าของเรือนผมสีดำ "ถ้า..คุณบัลลาร์ด...ก็...ใช่ครับ" "อ้าว งั้นก็ดีเลย ฝากบอกญาติคุณบัลลาร์ดด้วยว่าเดี๋ยวผมรับต่อเอง" บุคคลที่เหมือนจะเป็นแขกไม่ได้รับเชิญตอบทันควันด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูก็รู้ว่าตื่นเต้น "คุณพยาบาลพาเขาเข้าตึกBเลยก็ได้ ชั้น26นะ" "รับทราบค่ะคุณหมอโวค" "ม่ายอาวหน่า อย่าเรียกด้วยนามสกุลสิ เดี๋ยวมันจะมีคนที่สะดุ้งเพราะนึกว่าเป็นผอ.เองกันพอดี เร