ทด 6.1
ตี 2 คืนหนึ่งในหอพักตึกแถว เจ้าของเรือนผมสีแดงยาวหยักกำลังค่อยๆปลดกระดุมเสื้อและคลายสายรัดผมออกอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง หน้าแดงระเรื่อเล็กน้อยเพราะไวน์ชั้นกากที่ดื่มกันกับเพื่อนๆระหว่างประชุมว่าจะทำอย่างไรต่อไปกับสิ่งที่พวกเขาวาดฝันไว้ดี นัยน์ตาสีเขียวประสานสายตาของตนในกระจก ถ้าให้เทียบเขากับเพื่อนตอนนี้ที่ต่างก็แยกย้ายกลับกันไปแล้ว เขาท่าทางจะเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ยังคงคงสติได้ดี ร่วมทั้งยังคงมีความคิดที่จริงจังจากการประชุมที่สลัดทิ้งไม่ออก แต่ว่านี่เป็นยามใกล้นอนแล้ว เขาจำเป็นต้องสลัดมันทิ้ง ทั้งอุดมการณ์ที่วาดฝันไว้ และฉาก"ชายหนุ่ม"ที่เขาต้องเล่น "เฮ่อ.... ถึงจะบอกว่าเริ่มชินก็เถอะ" หญิงสาวหน้ากระจกกล่าวกับเงาสะท้อนตัวเองก่อนจะกำจี้สร้อยคอแน่น เธอนึกถึงวันที่เธอเก็บสร้อยล็อกเก็ตนี้มาจากพี่ชายหลังจากเฝ้าร่างของเด็กชายที่นอนแน่นิ่งไปหลายวันจนเริ่มส่งกลิ่นเหม็นแมลงเริ่มไต่ตอม เธอที่ไม่เคยดิ้นรนใช้ชีวิตมาก่อนก็ถึงตาลองเล่นแบบพี่ชายบ้าง แต่แล้ววันหนึ่งก็มีคนตามหาเธอจนพบ ไม่ใช่เจ้าของร้านขนมปัง ไม่ใช่นายตำรวจที่ตรวจตรา แต่เป็นเจ้าเมืองคนใหม่ "เป็นขุนนางแล